فیبروم رحم در بارداری و خطر های آن

فیبروم رحم در بارداری، عارضه ای است که برای برخی از زنان در دوران بارداری رخ داده و به همین جهت ممکن است آن ها را در دوران بارداری و زایمان، با چالش هایی روبرو کند. البته در بسیاری از مواقع نیز فیبروم ها مشکل جدی را برای مادر و جنین ایجاد نخواهند کرد و با رعایت دستورات پزشک متخصص زنان می توان آثار و نشانه های آن را کنترل نمود. بنابراین اگر باردار هستید و وجود فیبروم در رحم شما تشخیص داده شده است، نگران نباشید و برای کنترل شرایط گام به گام با دستورات پزشک خود پیش روید.

فیبروم رحم در بارداری چه نشانه هایی دارد؟

اکثر زنانی که در دوران بارداری دچار فیبروم رحم می شوند، هیچ علامتی ندارند و حتی ممکن است صرفا در سونوگرافی های بارداری پزشک آنها متوجه وجود یک یا چند فیبروم شود. با این حال شرایط بدنی افراد با هم متفاوت بوده و بعضی از زنان نیز ممکن است علائمی از جمله موارد زیر را تجربه نمایند:

• کمر درد شدید
• احساس پری، درد یا فشار در قسمت تحتانی شکم
• کرامپ های دردناک، مشابه گرفتگی های پریود
• ادرار مکرر یا ناراحت کننده
• درد هنگام رابطه جنسی
• یبوست یا حرکات دردناک روده، به خصوص اگر فیبروم ها فشار زیادی به آن ناحیه وارد کنند

وجود فیبروم رحم در بارداری چه مشکلاتی را بوجود می آورد؟

اکثر زنان مبتلا به فیبروم رحم، بارداری طبیعی دارند. با این حال، برای برخی از زنان، مشکلات زیر ممکن است رخ دهد:

• سقط جنین

به احتمال زیاد در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد، اما محققان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا برخی از زنان مبتلا به فیبروم دچار سقط جنین می شوند در حالی که برخی دیگر اینطور نیستند.

• خونریزی و درد

حدود 30 درصد از زنان مبتلا به فیبروم در سه ماهه اول دارای درد و خونریزی هستند. در موارد نادر، خونریزی می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

• جدا شدن جفت

جدا شدن جفت به عنوان یک وضعیت جدی و خطرناک توصیف می شود که در آن جفت در بارداری – به طور جزئی یا کامل – از رحم جدا می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است نوزاد اکسیژن یا مواد مغذی کافی را در رحم دریافت نکند و ممکن است برای نجات نوزاد به سزارین نیاز باشد. این در صورتی اتفاق می افتد که فیبروم جفت جنین را مسدود کرده و باعث جدایی شود و در سه ماهه دوم یا سوم بارداری شایع تر است.

• زایمان زودرس 

زایمان زودرس به زایمان زودهنگام گفته می شود که قبل از هفته 37 بارداری شروع می شود و در زنان مبتلا به فیبروم به طور قابل توجهی بیشتر از زنان بدون فیبروم رخ می دهد (16.1 درصد در مقابل 8.7 درصد). محل (نزدیک جفت) و تعداد فیبروم ها از عوامل اصلی هستند.

• پارگی زودرس پرده های جنین

این یک عارضه بارداری است که زمانی رخ می دهد که کیسه یا غشای آمنیوتیک اطراف کودک شما زودتر (قبل از هفته 37 بارداری) می شکند. این امر خطر ابتلا به عفونت و زایمان زودرس را افزایش می دهد. به خصوص فیبروم های بزرگ ممکن است باعث این عارضه شوند.

• خونریزی

معمولاً در سه ماهه اول بارداری، خونریزی ساب کوریونی زمانی رخ می دهد که خون بین جفت و رحم در دوران بارداری ایجاد شود. این اتفاق باعث خونریزی واژینال می شود و ممکن است خطر سقط جنین را در دوران بارداری افزایش دهد.

• مشکلات وضعیت جنین بسته به محل فیبروم ها

وجود فیبروم ها در دوران بارداری می توانند در موقعیت جنین در رحم اختلال ایجاد کنند. این امر می تواند منجر به بریچ شدن جنین شده و در برخی موارد ممکن است نیاز به سزارین باشد.

آیا فیبروم رحم در بارداری خطرناک است؟

در دوران بارداری، اندازه فیبروم ها ممکن است افزایش یابد. زیرا جریان خون در رحم بیشتر شده و به همین دلیل، فیبروم ها نیز می توانند بزرگ تر شوند. دوران بارداری به طور معمول سختی ها و فشارهایی را به بدن وارد می کند. رشد فیبروم ها در بارداری میتواند باعث ناراحتی، احساس فشار یا درد بیشتر شود. علاوه بر این وجود فیبروم رحم در بارداری می توانند خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:

• سقط جنین (که در آن بارداری قبل از هفته بیستم به پایان می رسد)
• زایمان زودرس
• زایمان بریچ (که در آن نوزاد در موقعیتی غیر از سر به پایین به دنیا می آید)

ناگفته نماند که همیشه هم فیبروم ها در بارداری رشد نمی کنند. در بیشتر مطالعات، اکثر فیبروم ها به همان اندازه باقی ماندند. انقباض خود به خود در تقریباً 80 درصد از زنان در 6 ماه بارداری مشاهده شد. پس از بارداری، بازسازی رحم ممکن است بر فیبروم ها تاثیر بگذارد و یک درمان طبیعی در طول سال های باروری ایجاد کند. این ممکن است اثر محافظتی باروری یا تعداد حاملگی ها را بر خطر فیبروم توضیح دهد.

به ندرت، یک فیبروم بزرگ می تواند دهانه رحم را مسدود کند یا مانع از عبور نوزاد به کانال زایمان شود. در این حالت نوزاد به روش سزارین به دنیا می آید. البته در بیشتر موارد، به دلیل بزرگ شدن طبیعی رحم در بارداری، فیبروم اگر بزرگ هم باشد، از مسیر جنین خارج شده و مانعی برای او ایجاد نمی کند. زنان مبتلا به فیبروم های بزرگ ممکن است پس از زایمان، خونریزی بیشتری داشته باشند.

اغلب، فیبروم ها در دوران بارداری نیازی به درمان ندارند. اگر علائمی مانند درد یا ناراحتی دارید، پزشک ممکن است ابتدا به شما استراحت مطلق توصیه کند. گاهی اوقات زنان باردار مبتلا به فیبروم ، به دلیل درد، خونریزی یا تهدید به زایمان زودرس ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان پیدا کنند. عمل میومکتومی به ندرت ممکن است در دوران بارداری توصیه شود؛ که بعد از آن هم زایمان سزارین باید انجام گردد. اگر فیبروم ها همراه با زایمان سزارین از رحم خارج نشوند، احتمالا بعد از بارداری، خود به خود کوچکتر می شوند.